از اون موقعي که 8 سالم بود روزنامه ميخونم تا حالا .
انواع روزنامه ومجلات ، با هر موضوع و گرايشي :
چپي ، راستي ، بي طرف ، سياسي ، ورزشي، سينمايي، هنري، ديني، فلسفي و...
حتي الان مشترک بعضي هاشونم هستم.
دو سال پيشم به صورت آزاد مقداري روزنامه نگاري پيش يکي از ژورناليسم ها خوندم.
همه ي اينها را براي چي گفتم؟
براي اين گفتم که : حالا اين مقاله ي شهيد آويني رو با جان ودل درک ميکنم!
يه کم طولانيه امّا ارزش معطّل شدن را داره.
سلام به شما
نميدونم چند وقته اما مگه از دوستاتون هيچ خبري نداريد؟
شاد باشيد